Dom parafialny na Kamieńcu z 1936 roku

"Fakt budowy nowej plebanii przyczynił się w znacznym stopniu do podjęcia starań o budowę domu parafialnego. Zainteresowanym takim budynkiem był nie tylko proboszcz ks. Michał Sitarz, ale także władze samorządowe wsi. Inicjatywa należała jednak do proboszcza, który z taką propozycją zwrócił się do Komitetu Kościelnego. Po dyskusjach na posiedzeniu dnia 1 IV 1928 uchwalono najpierw zburzenie starej plebanii a następnie pobudowanie domu parafialnego lub ludowego z salą zarezerwowaną na zebrania dla Związku Młodzieży Katolickiej, oraz z dwoma pokojami dla ewentualnego organisty1. Kilka miesięcy później gdy oddano do użytku nową plebanię uchwalono przekazanie pozostałych po budowie materiałów, oraz drewna lepiej zachowanego, które pozostało po rozbiórce starej plebanii. Ponadto postanowiono wybudować także niewielki skład tuż obok kościoła, na rzeczy najbardziej potrzebne w kościele2. Jednak sama parafia bez wsparcia Rady gminnej nie była wstanie podołać takiej inwestycji. Dopiero no wspólnym posiedzeniu Komitetu Kościelnego i Rady gminnej 17 III 1930 r. uchwalono wybudowanie domu gminnego w którym znalazłoby się także mieszkanie dla organisty3. Wedle późniejszych ustaleń miał się on składać z trzech sal, z których dwie miały być murowane a jedna drewniana. Plany te zostały zrealizowane dopiero w roku 1936, dzięki temu że ks. M. Sitarz przekazał na ten cel kwotę 1250 zł. a przez to parafia stała się jedynym właścicielem budynku4. Nieznacznie zmieniono tylko plany i budynek powstał do końca 1936 r. Składał się on z dwóch części: murowanej i drewnianej. Część murowana obejmowała dość dużą salę wraz ze sceną, część drewniana dwa mniejsze pomieszczenia5. Dom ten służył mieszkańcom nie tylko na działalność związaną z życiem religijnym (jasełka, misteria, opłatki, zebrania KSM-u ), ale także odbywały się w nim zebrania wiejskie, przedstawienia teatralne (od 1933 istniał przy OSP zespół teatralny), jak również odbywały się w nim zwykłe wiejskie zabawy i festyny.
Po zakończeniu II wojny światowej został on sprzedany Zarządowi OSP w Skomielnej Białej i dalej służył mieszkańcom zgodnie z celem do jakiego został powołany."

---------------------------------------------------------------

1 APSB, Księga Komitetu Kościelnego, Protokół z posiedzenia w dniu 1 IV 1928 r.
2 Tamże, Protokół z posiedzenia w dniu 28 IX 1928 r.
3 APSB, Księga Uchwał, Protokół z posiedzenia w dniu 17 III 1930 r.
4 APSB, Kronika parafii, Rok 1936.
5 APSB, Księga Inwentarz Kościoła, Inwentarz z 1936 r.

Powyższy tekst to fragment pracy dypl. “Dzieje Parafii św. Sebastiana w Skomielnej Białej do roku 1975” ks. mgr Józefa Urbańczyka, udostępnionej tylko na potrzeby strony "Powrót do korzeni". (tedd55 - marzec 2005).

Kilka lat temu po wybudowaniu nowego Domu Strażaka budynek został przez OSP odsprzedany. Obecnie w wyremontowanym obiekcie mieści się zakład p. Stanisława Gacka wytwarzający piękne zegary w drewnianej obudowie.

POWRÓT DO GÓRY